هدف آموزش به کودکان تنها یاد دادن اندیشه های کم و بیش عقلانی یا فضایل اخلاقی مانند راستگویی، شجاعت و... نیست. کارکرد یک فرد در اجتماع بسیار فراتر از این است افراد باید یاد بگیرند که مطابق الگوهای تعریف شده توسط ساختار تولیدی و مصرفی گروه و جامعه ای که در آن زندگی می کنند کار کنند و مصرف کنند.

وقتی رفتار زشتی از فرزندتان سر می‌زند بی‌هیچ شك اولین سوالی كه برایتان مطرح می‌شود این است كه فرزندم این را از كجا یاد گرفته است؟

یقینا تربیت و سرنوشت کودکان در اثر خیانت یکی از والدین، تغییر می کند و اغلب آنان نمی توانند مسیر درستی را برای آینده خود انتخاب کنند. کودکان ما بسیار ریزبین و هشیارتر از آنند که والدین بتوانند چیزی را از دیدشان مخفی کنند.

به نظر می رسد امروزه میان مادران شاغل و مادران خانه دار، نبردی همیشگی وجود دارد و بحث پیرامون محاسن و معایب هر دو گروه همیشه داغ است.

کودکان بسیاری را مشاهده کرده ایم که اسباب بازی های خود را خراب میکنند و یا می شکنند؛ این رفتار می تواند دلایل گوناگونی داشته باشد که در این نوشتار به برخی از این دلایل اشاره می کنیم.

کودک خجالتی، کودکی درونگرا است که به‌طور معمول، این صفت بر اثر ارث از مادر و پدر و یا بی‌توجهی مادر و به‌خصوص در سنین بین ۱۴ تا ۳۶ ماهگی در او به‌وجود می‌آید...

فرزندان ما سرمایه‌های آینده جامعه، کشور، والدین و سرپرستان نسل‌های آینده هستند. باید در پرورش آنها نهایت دقت، حوصله و آگاهی را به کار برد. والدین موظف هستند به فرزندان خود آداب معاشرت بیاموزند و مواردی را که در ارتباط با دیگران باید رعایت کنند، یاد دهند.

داد زدن کودک در خانه و یا مهمانی و فروشگاه مشکلی است که هر پدر و مادری به آن برخورد می کنند اما مهم این است که بدانیم کودکمان چرا داد می زند و چگونه او را آرام و کمک به ترک این عادت کنیم.

پدران و مادران دوست دارند كه كودكشان شاد باشد. اما آیا می‌توانیم همان‌طور كه به كودكان می‌آموزیم فوتبال بازی كنند یا زبان دومی را یاد بگیرند، به آنها بیاموزیم كه شاد و خوشحال باشند؟ آیا بعضی از كودكان ذاتاً شاد متولد می‌شوند و بقیة آنها باید بار سنگین سختی‌ها را به‌دوش بكشند؟

والدین اولین و اصلی‌ترین عامل ایجاد لجبازی در کودکان بوده و نوع برخورد با فرزندان از اهمیت بسیاری برخوردار است.