اضطراب یکی از بخش‌های عادی رشد و تکامل رفتاری و احساسی کودک است. ممکن است کودک شما نسبت به خوابیدن در اتاق خواب از خود نگرانی بروز دهد یا ممکن است از تاریکی یا راندن دوچرخه بترسد.

والدین اولین و اصلی‌ترین عامل ایجاد لجبازی در کودکان بوده و نوع برخورد با فرزندان از اهمیت بسیاری برخوردار است.

هیچ پدر و مادری دوست ندارد کودکان ناموفق را تحویل جامعه بدهد. ولی افتخار داشتن کودکان موفق نصیب همه ی پدر و مادرها نمی شود. به همین دلیل پدر و مادر بودن یکی از دشوارترین کارها در جهان است.

کودکان در سنین دو تا شش سالگی در برابر خواسته‌های دیگران مقاومت می‌کنند که این رفتار مرحله‌ای از رشد شخصیتی آن‌ها به شمار می‌رود.

بررسی مطالعات انجام گرفته در مورد کمرویی و خجالتی بودن کودکان حاکی از وجود نکات هشداردهنده‌ای برای والدین است.

فرزند ۶ ساله ام انگشت شستش را می مکد، چه کار باید بکنم تا این عادت از سرش بیفتد؟

یکی از رفتارهای کودکان که باعث آزار والدین می شود، این است که فرزندشان بخواهد با توسل به خشونت و یا ناسزا گفتن به دیگران، به خواسته خود دست یابد که در این موقعیت پدر و مادر هرگز نباید تحت هیچ شرایطی از موضع خود کوتاه آمده و درخواست او را اجابت کنند.

محققان دانمارکی دریافتند والدینی که مشکلات روحی و روانی دارند، مستعد داشتن فرزندان با گرایش خشونت‌آمیز هستند.

بیشتر والدین دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می‌دانند و از آنجا که خودشان از فرزندانشان محافظت و مراقبت کرده و نیازهایشان را تامین می‌کنند، خیلی به عوامل استرس‌زا توجه ندارند.

بزرگ کردن یک نوجوان یا جوان تجربه دشواری است، اما کنترل و تحت‌نظر داشتن یک کودک که در هیچ حالتی شما را ترک نمی‌کند به مراتب دشوارتر است.