موضوع بحث راجع به زمینه تربیت در فرزند در دوران بارداری و قبل از آن است و این موضوع دارای اهمیت زیادی می باشد، زیرا پایه گذاری شخصیت فرزند در این دوران می باشد

يكي از مسائل در خانواده هاي معنوي، آگاهي از روش هاي صحيح ايجاد علاقه در فرزندان نسبت به مسائل ديني است.

اگرچه در اغلب کتب طب سنتی، مدت زمان شیردهی دو سال ذکر شده است اما به نظر می رسد که این زمان با کمی مسامحه اعلام شده است.

مسئلۀ مهمی که باید در دورۀ نوباوگی به آن توجه شود، نوع رفتار و تربیت جنسی کودک است. برای جلوگیری از انحرافات احتمالی و تربیت صحیح جنسی، باید والدین به روش‌های صحیح رفتار جنسی و راه‌های پیشگیری از گرفتاری‌ها آگاه باشند. آموزش زودرس، شتاب‌زده و ناشیانۀ مسائل جنسی به کودکان، هم‌اندازۀ به‌تأخیرانداختن این آموزش‌ها آسیب‌زاست.

والدین همیشه نگران این موضوع بوده اند که چطور ارزش های اخلاقی را به کودکانشان القا کنند. اما در این جهان زود گذر، یعنی جایی که الگوهای رفتاری معتبر بسیار کم، و خشونت توسط بچه ها، رو به افزایش است، یافتن راهی برای پرورش یک کودک سالم و با اخلاق امری ضروری است.

از امام صادق (ع) نقل است که فرموده اند: « خواندن سوره هاي مبارکه مريم و محمد در دوران بارداري مفيد است»

فرزندی می تواند عاشورایی باشد که از همان ابتدا با زبان کودکانه و در حد فهم خودش با فلسفه و درس های عاشورا آشنا شود.

به اعتقاد روان شناسان ، امنیت روانی و ایمان ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و رفتارهای دلبستگی ایمن یا ناایمنی که در فرد شکل می گیرد، زمینه گرایش یافتن یا نیافتن او به ایمان را فراهم می کند.

تأکید بیش از حد والدین و علاقه مفرط آنان به مذهبی شدن فرزندانشان و بی توجهی به توان، استعداد و نیازهای روحی و روانی آنان و خارج شدن از مرز اعتدال، عواقب ناگوار و نامطلوبی در پی خواهد داشت.

فرزندان ما آنچنان می‌شوند که ما هستیم، نه آنطور که دلمان می‌خواهد پس باید در تربیت آنها به مسائل گوناگونی توجه داشته باشیم.