به گزارش کودک پرس برخی والدین از نحوه برخورد با کودک بیمار مطلع نیستند و با راهکارهای صحیح تیمار کودک آشنایی ندارند. گاهی اوقات کودکان با رفتارهایی همچون تمارض، پدر و مادرهای خودشان را نگران می‌کنند. شناخت برخی ویژگی‌های دوران کودکی، نوع توجهات و کارهایی که در زمان بیماری باید برای کودکان انجام داد می‌تواند به پدر و مادر‌ها در دوران بیماری فرزندانشان کمک و آنها را از استرس و ناراحتی جدا کند. پس اگر کودکتان گاهی اوقات خودش را به مریضی می‌زند مسئله را جدی بگیرید و علت را بدانید تا در مقابل رفتارهای او واکنش غلط از خود نشان ندهید. کودکان دنیای کودکی خودشان را دارند و گاهی اوقات ما نمی‌توانیم آنها را درک کنیم؛ پس بد نیست بیشتر در مورد رفتارهای فرزندمان بدانیم.
محبت‌تان را مدیریت کنید!
با محبت بیشتر خود، به کودک احساس امنیت بدهید.حس امنیت یک کودک از اعتماد درونی او نشأت می‌گیرد. وقتی کودک بیمار است یا دچار صدمه‌ای شده، احساس ناامنی می‌کند. شما با محبت و توجه بیشتر، می‌توانید به این حس امنیت، نیرویی دوباره ببخشید. احساس بیماری یا آسیب جسمی‌ممکن است نگرانی‌های گوناگونی را در کودک برانگیزد؛ ترس از اینکه هیچ وقت بهبود نمی‌یابد یا عصبانیت از شما چون کمکش نمی‌کنید که زودتر خوب شود. شما با محبت کردن سعی کنید به افکار کودکتان دست یابید و او را تشویق کنید تا در مورد بیماری‌اش حرف بزند. علاوه بر این با بررسی رفتارهای وی می‌توانید مشکلات و مسائل او را هم شناسایی کنید. محبت کردن به‌معنای این نیست که با کودک خود به‌صورت بچگانه صحبت کنید. البته این را هم بدانید که محبت‌های بیش از حد و بدون دقت هم می‌تواند باعث شود تا کودک از این شرایط برای تمارض استفاده کند؛ پس در ارتباط با کودک خودتان دقت داشته باشید تا دچار بازی‌های کودکانه آنها نشوید و نگرانی بیجا متحمل نشوید. در کل این را هم بدانید که وقتی کودکتان مریض است باید با محبت‌های به‌جا و صحیح با او مدارا کنید.
قانونگذار باشید!
گاهی اوقات برخی آداب و رفتارها را باید قبل از رخ‌دادن بیماری و مشکلات جسمی برای فرزندانتان پایه‌ریزی کنید تا وی در زمان‌هایی که دچار بیماری می‌شود، مقید به رعایت آنها باشد؛ مثلا می‌توانید برای کودکتان این موضوع را مشخص کنید که برای سلامتی خودش در ایام بیماری حتما باید داروهایش را کامل مصرف کند تا بهبود یابد و برای این موضوع هم مشوق‌هایی قرار دهید. غالبا کودکان در مصرف دارو دچار مشکلاتی هستند و لجبازی‌هایی بروز می‌دهند. شما علاوه بر استفاده از مشوق‌ها باید مراقب باشید که ناگهان پس از درمان کودک خود این رفتار را ترک نکنید؛ زیرا این تغییر رفتار ناگهانی برای کودکان مهم است. برای اینکه با کودک بیمار خودتان بتوانید راحت‌تر برخورد کنید از این راهکارها استفاده کنید: با استفاده از روش‌های ساده و سرگرم‌کننده می‌توانید کودک بیمارخود را آرام کنید، خنداندن کودکان بهترین راه برای فراموش کردن بیماری است پس با کارهایی مثل نمایش‌های عروسکی و بازی‌های خنده‌دار او را بخندانید. خاطرات دوران کودکی خود را تعریف کنید، برای او آهنگ‌های آرام و موزون بخوانید، با تعریف تصورات‌تان او را سرگرم کنید؛ این کارها می‌تواند در تقویت روحیه کودک و تسریع فرایند بهبود او مؤثر باشد.
ناظر رفتارها باشید!
کودکان در دوران بیماری خودشان یکسری رفتارهای خاص از خودشان نشان می‌دهند، برخی از این رفتارها نمود بیماری کودکان است و برخی دیگر رفتارهایی است که کودک برای جلب توجه بیشتر از خودش بروز می‌دهد. والدین باید بدانند که برخی از این رفتارها نشان‌دهنده این است که کودک شما از چیزی ناراحت است و حالا که بهانه‌ای فراهم شده آن را بروز می‌دهد یا اینکه از رشد یک اخلاق در شخصیت فرزند شما خبر می‌دهد. پس رفتارهای فرزندتان در دوران بیماری را نظاره‌گر باشید و به آسانی از کنار آنها عبور نکنید. برخی از این رفتارها را به‌خاطر بسپارید تا بعد از بهبود کودکتان آنها را ریشه‌یابی کنید و بتوانید حل کنید. همچنین برخی کودکان در دوران بیماری گوشه‌گیر شده و انزواطلبی را دوست دارند ؛ سعی کنید در دوران بیماری کودکتان خانه را ترک نکنید. همین اهمیت دادن به وی باعث می‌شود تا او حقایق را به شما بگوید. اگر او خودش را به بیماری زده باشد، خیلی آسان وقتی توجه شما را می‌بیند حقیقت را می‌گوید و خیلی راحت می‌توانید این دوران را با کودک خودتان سپری کنید.
کودک شوید!
در دنیای بچه‌ها کودکان بیشتر هستند تا انسان‌های بزرگ، پس از خودتان در نظر فرزندتان تصویر یک مادر یا پدر سرزنش‌کننده نسازید بلکه برای مدتی کوتاه بچه شوید و به عالم پررمز و راز او سرک بکشید. با وی بازی کنید، کارهایی که دوست دارد را انجام دهید، غذاهای دوست داشتنی‌اش را طبخ کنید و… . این رفتار باعث می‌شود تا کودکتان علت تمارض و رفتارهای نامتعارف خودش در دوران بیماری را بیان کند یا در رفتار به شما نشان دهد. گاهی اوقات این ارتباط آنقدر صمیمی می‌شود که کودکتان از رفتار خودش (تمارض) دست برمی‌دارد و به‌صورت خیلی آرام با شما شروع به زندگی کودکانه گذشته‌اش می‌کند. پس کودک شوید تا کودکتان شما را همراهی کند. برای ارتباط برقرار کردن با کودکتان سعی کنید بهترین راه‌ها را انتخاب کنید، یعنی بررسی کنید که کودکتان با کدام‌یک از اعضای خانواده (پدر یا مادر) راحت‌تر است و یا به چه رفتارهایی علاقه‌مند است. با این کار سریع‌تر به هدفتان می‌رسید و به‌علت تمارض وی پی می‌برید.
منبع: سلامت نیوز
دیدگاهتان را بنویسید